فرهنگ استکبارستیزی ونفوذ ناپذیری

بإسم رب الجمیل

زنده نگهداشتن روحیه استکبارستیزی یعنی :
یادمان باشد این نظام وانقلاب وکشور برای قدعلم کردن در دنیا واستقلال وآزادی وبرپایی جمهوری اسلامی؛انسانهای ارزشمندی را تقدیم اسلام وانقلاب واستقلال کشور نمود که هرکدامشان یک ملت بودند به تنهایی .
وبرماست که باهوشیاری ومقابله بافتنه های داخلی وخارجی راه رابردشمنان قسم خورده سدکنیم ؛ باایمان به خدا ووعده های حتمی او ثابت قدم بمانیم وباتوکل براونقشه های آنان راکه میخواهند جوان ایرانی به آینده خود بی تفاوت باشد؛نقش برآب نماییم.

بمباران شیمیایی سردشت

بإسم رب الجمیل

 زنده نگهداشتن فرهنگ شهادت؛دفاع ازوطن واسلام ومقابله بااستکباریعنی:
 یادمان باشد که دقیقا31 سال قبل چه اتفاقی برسرهموطنان مظلوممان در سردشت بدست رژیم سفاک بعث ودستور آمریکای جهانخوارودولتهای همراه اوآمد:
سردشت اولین شهری است که بعد از جنگ جهانی اول و تصویب کنوانسیون های منع سلاح های شیمیایی بعد از ظهر روز هفتم تیر ماه سال 1366 توسط حزب بعث عراق، وبه دستور اربابان خونخوارش بمباران شیمیایی شد. در این حادثه 109 نفر از مردم بی دفاع بلافاصله جان باختند و امروز بعد از گذشت سه دهه هنوز مردم این دیار زن و مرد، کودک و جوان از اثر گازهای شیمیایی استفاده شده در آن رنج می برند.

متأسفانه بحث‌های فرهنگی و اقتصادی انفاق در کشور ما به درستی مطرح نشده

بإسم رب الجمیل

اینکه می‌گویند نیازمندان را  متکی به صدقه‌ بار نیاوریم غلط است، چه کسی گفته این را؟ اولا صدقه واژه‌ی قرآنی است. خداوند به پیامبر فرمود: «خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَکِّیهِم بِهَا». صدقه بسیار مهم است، صدقه انفاق مردم است، گیرنده‌ی صدقه، اول خدا است. صدقه زندگی را برکت می‌دهد، دفع بلا می‌کند و طبق فرموده‌ی قرآن تا ۷۰۰ برابر می‌تواند مضاعف شود. نه صدقه‌گیرنده کار بدی می‌کند نه صدقه‌دهنده. این مکتب ما است و باید تبلیغ کنیم که مردم بیشتر صدقه بدهند. آن کسی که صدقه می‌دهد از مالش کم نمی‌شود و آن کسی که صدقه می‌گیرد از دست خدا می‌گیرد. طرف معامله خداست، صدقه را خدا آفرید تا بشر را بهشتی کند. این باید در جامعه‌ی ما تقویت شود. متأسفانه بحث‌های فرهنگی و اقتصادی انفاق در کشور ما به درستی مطرح نشد، اقتصاد در نظام اسلامی آمده است تا مردم را در همین دنیا خوش‌بخت کند. برای آباد کردن آخرت ابتدا باید دنیا را آباد کنیم، در قنوت نماز می‌خوانیم «رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الآخِرَةِ حَسَنَةً»
http://farsi.khamenei.ir/others-dialog?id=36784

تحمیل فرهنگ غربی

بإسم رب الجمیل


متأسّفانه این ریشه‌ها طیّ سالیان متمادی، بتدریج در اعماق سیاستهای فرهنگی غرب نیز رسوخ کرده و یک هجوم نرم و خاموش را سامان داده است. بسیاری از کشورهای دنیا به فرهنگ بومی و ملّی خود افتخار میکنند، فرهنگهایی که در عین بالندگی و زایش، صدها سال جوامع بشری را بخوبی تغذیه کرده است؛ دنیای اسلام نیز از این امر مستثنی نبوده است. امّا در دوره‌ی معاصر، جهان غرب با بهره‌گیری از ابزارهای پیشرفته، بر شبیه‌سازی و همانندسازی فرهنگی جهان پافشاری میکند. من تحمیل فرهنگ غرب بر سایر ملّتها و کوچک شمردن فرهنگهای مستقل را یک خشونت خاموش و بسیار زیان‌بار تلقّی میکنم. تحقیر فرهنگهای غنی و اهانت به محترم‌ترین بخشهای آنها در حالی صورت میگیردکه فرهنگ جایگزین، به‌هیچ‌وجه از ظرفیّت جانشینی برخوردار نیست. به طور مثال، دو عنصر «پرخاشگری» و «بی‌بندوباری اخلاقی» که متأسّفانه به مؤلّفه‌های اصلی فرهنگ غربی تبدیل شده است، مقبولیّت و جایگاه آن را حتّی در خاستگاهش تنزّل داده است.۱۳۹۴/۰۹/۰۸

فرهنگ مقتدر، فرهنگ غالب/تفاوت‌های بنیادین سخت‌ستیز و نرم‌ستیز در عصر ایمان

بإسم رب الجمیل

 

اهتمام عالمانه و دقیق رهبر معظم انقلاب به حوزه‌ی فرهنگ و زیرشاخه‌های مختلف آن تازگی ندارد و باور جدّی ایشان به این مقوله - نه در حد تعارف  و به‌عنوان زینت‌المجلس، بلکه در سطح یک اساس و مبنای اصیل اجتماعی و زیربنای ساختمان جامعه- آشکار است. توجه رهبر فرزانه‌ی انقلاب به این موضوع و هوشیاری ایشان در این زمینه ریشه در جوانی و قبل از انقلاب دارد و اهتمامات و بیانات‌شان در طول سال‌های تصدی ریاست جمهوری و دوران رهبری در این زمینه گواه این مدّعاست.

شهیدمظلوم دکتربهشتی

بإسم رب الجمیل

فرهنگ شهادت،عامل پیشرفت کشور خواهد بود

بإسم رب الجمیل

من عقیده‌ی راسخ دارم بر اینکه یکی از نیازهای اساسی کشور، زنده نگه داشتن نام شهدا است؛ این یک نیازی است که ما - چه آدمهای مقدّس‌مآب و متدینی باشیم؛ چه آدمهایی باشیم که خیلی هم مقدّس‌مآب نیستیم، امّا به سرنوشت این کشور و به سرنوشت این مردم علاقه‌مندیم - هرجور که فکر بکنید، بزرگداشت شهدا برای آینده‌ی این کشور، حیاتی و ضروری است. فرهنگ شهادت یعنی فرهنگ تلاش کردن با سرمایه‌گذاری از خود برای اهداف بلندمدّت مشترک بین همه‌ی مردم؛ که البتّه در مورد ما آن اهداف، مخصوص ملّت ایران هم نیست، برای دنیای اسلام بلکه برای جهان بشریت است. این فرهنگ در جامعه‌ای اگر جا افتاد، درست نقطه‌ی مقابل فرهنگ فردگرایی غربی امروز [است‌] که همه‌چیز را برای خود و با محاسبه‌ی شخصی می‌سنجند؛ برای همه‌چیز یک قیمت اسکناسی و پولی قائلند و آن، به دست آوردن آن پول است؛ این درست نقطه‌ی مقابل آن فرهنگ است؛ یعنی «وَ یؤثِرونَ عَلی‌ اَنفُسِهِم»؛(۱) اینها کسانی هستند که ایثار میکنند؛ فرهنگ ایثار، فرهنگ گذشت، فرهنگ مایه گذاشتن از خود برای سرنوشت جامعه و برای سرنوشت مردم. این فرهنگ اگر عمومی شد، این کشور و هر جامعه‌ای که این فرهنگ را داشته باشد، هرگز متوقّف نخواهد شد؛ به عقب بر نخواهد گشت و پیش خواهد رفت.۱۳۹۳/۱۱/۲۷

توصیه واهتمام به فرهنگ اسلامی ایرانی

بإسم رب الجمیل


ما سالهای متمادی تحت سلطه‌ی دشمن بودیم؛ در هر دوره‌ای یک جور؛ در دوره‌ی قاجار یک جور، در دوره‌ی پهلوی یک جور. در دوره‌ی قاجار تحت سلطه‌ی دو رقیب بودیم: انگلیس و روس آن‌روز؛ آن روز هنوز شوروی هم نبود. این یک امتیاز میگرفت، او می‌آمد میگفت شما به این امتیاز داده‌اید به من هم بدهید؛ او هم یک امتیاز [میگرفت‌]. بین دو قدرت، یک مسابقه‌ی امتیازگیری در کشور راه افتاده بود؛ این بی‌عرضه‌های حاکم بر کشور هم ملّت را و اهداف ملّت را قربانی اینها کرده بودند. آن روز کشور ایران پانزده بیست میلیون هم بیشتر جمعیّت نداشت؛ همه چیز این ملّت را آنها قربانی کردند. در زمان آنها این‌جور، در زمان پهلوی یک شکل دیگر که البتّه شکل بدتری بود؛ یعنی در خدمت هدفهای آنها قرار گرفتند و کشور را برای آنها باز کردند. [چون‌] فرهنگ ایرانی و اسلامی میتوانست ملّت را وادار به مقاومت کند، این فرهنگ را تغییر دادند. آن روحیّه‌ای که در قضیّه‌ی تنباکو توانست تو دهن کمپانی خارجی بزند، آن انگیزه‌ای که در قضیّه‌ی مشروطه توانست مردم را وارد صحنه بکند، در دوران پهلوی سعی کردند آن روحیّه و آن انگیزه را از بین ببرند؛ تلاششان این بود. رضاخان و محمّدرضا هم در خدمت آنها، هرکاری خواستند اینها کردند. البتّه خودشان هم اعتقادی نداشتند و بی‌اعتقاد بودند امّا هرچه آنها دستور دادند اینها انجام دادند. در طول سالهای متمادی، این وضع کشور بوده است.۱۳۹۴/۱۱/۱۹

آتش به اختیار به معنای «کار فرهنگیِ خودجوش و تمیز» است

بإسم رب الجمیل

در خجسته عید سعید فطر، مردم موحد و مؤمن ایران اسلامی به شکرانه‌ی یک ماه روزه‌داری و بندگی خداوند متعال، نماز عید را در سراسر کشور با شکوه فراوان برگزار و از خداوند کریم، بهترین‌ها را مسئلت کردند. کانون این حضور پرشور و مؤمنانه، مصلای امام خمینی تهران بود که نماز عید سعید فطر به امامت رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای اقامه شد.

اصلاح فرهنگ عمومی، از همه‌ی کارها مهمتر است؛ چون این کار، محور همه‌ی کارهای دیگر است

بإسم رب الجمیل

 بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

 برادران و خواهران عزیز؛ خیلی خوش آمدید. از این‌که در جمعی که متکّفل و متعّهد مسأله فرهنگ عمومی در جامعه اسلامی ماست، بحمداللَّه فضلا و شخصیتهای فکری و متخصّصان تعلیم و تربیت و آگاهان از مسائل فرهنگی حضور دارند، بسیار خوشوقتم؛ زیرا وقتی جمعی از زبدگان و صاحبنظران فرهنگ عمومی یک جامعه، برای ترقّی آن اجتماع کرده‌اند، مایه سعادت و امیدواری است.

 کنترل فرهنگ عمومی، یک مسأله مهم و جدید است که شاید اهل فکر و فرهنگ و صاحبنظرانِ مسائل فرهنگی، قبلاً به این معنا کمتر اندیشیده بودند و کمتر توجّه میکردند که برای هدایت و اداره فرهنگ عمومی در جامعه، یک کار ویژه لازم است.