فرهنگ خودسازی؛استقامت واطاعت پذیری

بإسم رب الجمیل

یکی از راه های آزمایش انسانهایی که درراه حق قدم میگذارند، ممنوعیت های موسمی است. راحت طلبی و عدم تحمل فشارها و سختی های موسمی و موقتی با سلحشوری سازگاری ندارد. بر اساس آیات قرآن یاران طالوت قبل از نبرد با دشمن از مراحل مختلف گزینش گذشتند و فقط کسانی در رکاب رهبرشان باقی ماندند که در امتحان ها سربلند شدند.
(درامتحان اول عده ای بااصل جهادمخالفت کردند ودرامتحان دوم عده ای باانتخاب طالوت بعنوان فرمانده مخالفت کردند که هردوگروه مردودشدند)
امتحان سوم تحمل تشنگی و سیراب نکردن خود با آب نهر بود چنان که خدا فرمود: "إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِیکُمْ بِنَهَر" خداوند متعال شما را به نهر آبی آزمایش می کند. سعی کنید از آن ننوشید. هر که از آن بنوشد از ما نیست. فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنى‏.البته اجازه دارید که با دست لبی تر کنید ولی خود را سیراب نکنید" ِالاّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِیَدِه".
عده ای ازاین گروه وفادار نیز همین که به آب رسیدند نتوانستند خود را حفظ کنند و کاملا خود را سیراب کردند.
گروهی نیز از این مرحله گذشتند و وقتی در مقابل دشمن قرار گرفتند. گفتند ما حریف دشمن نیستیم(امتحان چهارم).
"لَا طَاقَةَ لَنَا الْیَوْمَ بِجَالُوتَ وَ جُنُودِهِ‏" و در این میان تعداد کمی باقی ماندند که این شعار را سر دادند. کَم مِّن فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثِیرَةَ بِإِذْنِ اللَّهِ
امام باقر(علیه السلام) می فرماید: افرادی که تا آخر کار به طالوت وفادار ماندند، سیصدو سیزده نفر بودند.
اصحاب امام زمان(علیه السلام) هم در شرایط مشابهی قرار خواهند گرفت. بنابراین تنها کسانی از پس این ابتلا و مشقت بر می آیند که به وقت دستور امام بتوانند بر راحت طلبی وسستی غلبه کنند و خود را برای شرایط طاقت فرسا آماده کرده باشند.
آن چه موجب می شود شیعیان حب دنیا و آسایش مقطعی را پشت سر گذارند و جزء اصحاب حضرت به شمار روند ایمان خالصانه ای است که نتیجه اش تسلیم محض در برابر فرامین امامشان باشد